Tecza

Tęcza

Nagle wszystko pokraśniało, pojaśniały barwy świata,
Niebo mi pobłękitniało, ziemia bardziej miękką stała.

Zaszumiały ładniej drzewa, wyładniały miasta bruki,
Cieplej zaczął wiatr powiewać,
Wielu mi krzyczało; głupi!

Głowa jego wciąż w obłokach, nie przejmuje się troskami,
Tak mi w koło marudzili i prychali...zakochany...

A ja głuchy na te słowa, wciąż bym latał nad chmurami,
Płonie w sercu dziwny ogień, nie mam czasu być tu z wami!

Czy na nogach, czy na skrzydłach,
Które wreszcie rozwinąłem,
Wnet popędzę, czy polecę,
Tam gdzie czeka na mnie ona!

Wszystko to jest jej zasługą, ona tak mnie odmieniła,
Obdarzyła swym uczuciem, słodko życie doprawiła.

I smakuje mi to życie, żyję tylko dla niej,
Pragnę żyć więc, iść przed siebie,
Przede wszystkim kochać dalej!

Nikt nie zniszczy, nikt nie stłamsi,
Tej w mym sercu wielkiej mocy.
Póki mogę z tą istotką,
Przez swe życie śmiało kroczyć.

Z właścicielką mego serca, z tą, co z miłości swej, pędzelkiem,
Życie mi pomalowała,
W barwy tęczy, pięknej tęczy.